سیاست فرهنگی ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی
فاطمه پیروزنژاد - اعظم ملکان فرد - شهره فلاحتی
سیاستگذاری فرهنگی شامل اصول، اهداف و راهبردهای کلی و عملیاتی شدهای است که به نوع عملکرد یک نهاد اجتماعی و گاه جامعهای حاکم باشد. به این معنا که مجموعهای نظام یافته از اهداف طولانی مدت را برای آنها تبیین و تعریف مینماید و این شامل ابزارهای وصول به آن اهداف نیز میباشد که در واقع نوعی توافق رسمی میان مسئولان و مدیران با برنامههایشان به منظور تسهیل در تحقق و دسترسی به آن اهداف.
در این میان جهانی شدن به دلیل تغییراتی که در سطوح گوناگون اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایجاد میکند برای سیاست فرهنگی کشور ما هم محدودیت آخرین است و هم فرصت ساز! نقش دولتها در این سیاستگذاری و تلاش آنها برای حفظ، گسترش و تقویت فرهنگ ملیشان تحت تأثیر همین جهانی شدن قرار دارد؛ این مهم در پارهای موارد دست نیافتنی مینماید و بسیاری از فعالیتهای فرهنگی جنبه تجاری به خود گرفتهاند! بر همین اساس برای بررسی وضعیت سیاستگذاری و برنامهریزی فرهنگی در ایران، باید آن را به دورههای مشخصی تقسیم کرد:
این تقسیمبندی میتواند شامل:
ادامه مطلب...
توسط : الماس | تاریخ : یکشنبه 92/9/24